Χαιρετίζουμε ακόμη μια, μέσα σε λίγες μέρες, μαζική, μαχητική απεργιακή συγκέντρωση. Δεκάδες σωματεία και οι μαζικοί φορείς δίνουν και σήμερα αγωνιστικό παρών στο κάλεσμα της Γραμματείας Θεσσαλονίκης του ΠΑΜΕ. Οι χιλιάδες εργαζόμενοι,φοιτητές και μαθητές, άνθρωποι του μόχθου, στην πόλη μας, στηνυπόλοιπη χώρα, σε όλο τον κόσμο κάνουν για άλλη μια φοράξεκάθαρο.
Η Πρωτομαγιά δεν είναι αργία. Είναι απεργία!
Καμία κυβέρνηση δεν θα αποφασίσει ούτε το πότε, ούτε το πώς η εργατική τάξη θα τιμήσει την τόσο σοβαρή για την ίδια ημέρα.
Ο Μάης είναι κόκκινος. Κόκκινος από το αίμα των νεκρών αδερφών μας που έδωσαν τα πάντα, ακόμη και τη ζωή τους, για τα ιδανικά και τους καημούς που εξακολουθούν και φουντώνουν τα στήθια μας μέχρι σήμερα.
Σήμερα που στις ακτές μας, δίπλα από τα χλιδάτα θέρετρα των εκμεταλλευτών μας ξεβράζονται θαλασσοπνιγμένα πτώματα κυνηγημένων προσφύγων.
Σήμερα που για τον έλεγχο των πηγών ενέργειας, των δρόμων του εμπορίου, του ανθρωπίνου δυναμικού πέφτουν κυριολεκτικά κορμιά.
Που στην Ουκρανία, μετά την απαράδεκτη εισβολή της καπιταλιστικής Ρωσίας και την κλιμάκωση από τη μεριά των δυτικών, όπως έχουν καθιερωθεί, δυνάμεων ένας εφιαλτικός πόλεμος είναι σε εξέλιξη. Σκοτώνονται λαοί για του αφέντη το φαί.
Λαοί που για δεκαετίες ολόκληρες ζούσαν και πρόκοβαν ειρηνικά.
Γιατί;
Για να κερδίζουν ακόμη περισσότερα οι Έλληνες και όχι μόνο εφοπλιστές; Με τη μεταφορά φυσικού αερίου και όλο αυτό το βρώμικο παιχνίδι που παίζεται;
Για να ξεχειλίσουν με ακόμη περισσότερα κέρδη όλοι όσοι έχουν βάλει ως κύριο στόχο την λεγόμενη πράσινη μετάβαση; Ένα ενεργειακό «παζάρι» που ήδη αγκομαχά για να πληρώσει ο ελληνικός λαός και συνολικά οι λαοί.
Θα μας βρίσκουν απέναντι τους και σε αυτό το έγκλημα.
Γιατί έγκλημα είναι να μετατρέπεις ολόκληρη την χώρα σε ένα
απέραντο ορμητήριο πολέμου. Να στέλνεις από τα λιμάνια σου όπλα που μακελεύουν λαούς, που πνίγουν στο αίμα ανθρώπους με τους οποίους δεν έχουμε τίποτα να χωρίσουμε.
Και αυτό το έγκλημα είναι διαχρονικό. Είναι συνένοχοι σε αυτό τόσο η σημερινή κυβέρνηση της ΝΔ όσο και όλες οι
προηγούμενες. Ακόμη και αυτές που λανσάρονται ως «αριστερές»
η «προοδευτικές» όπως του ΣΥΡΙΖΑ. Έχουν βάλει όλοι φαρδιά πλατιά την υπογραφή τους και κυρίως πλάτη για δέσουν τη χώρα
μας στο φονικό άρμα του ΝΑΤΟ και της Ε.Ε.
Και όλα αυτά τα κάνουν για τη δημοκρατία και το διεθνές δίκαιο λένε. Τι θράσος. Να τους θυμίσουμε μήπως που έβαλαν οι ίδιοι
την δημοκρατική τους ευαισθησία όλα τα προηγούμενα χρόνια;
Γιατί εμείς δεν ξεχνάμε. Γιουγκοσλαβία, Ιράκ, Παλαιστίνη, Λιβύη,
Συρία, Υεμένη, Αφγανιστάν, Κούβα, Κύπρος. Βαλκάνια,
Μεσόγειος, Ασία, Αφρική, Λατινική Αμερική. Πόσους αθώους λαούς αιματοκύλησαν.
Τα κάνουν, λέει, και στα πλαίσια των συμμαχικών υποχρεώσεων.
Και όλα αυτά την ώρα που υπό την επίβλεψη του ίδιου του ΝΑΤΟ ο τουρκικός στρατός πραγματοποίησε άσκηση προσομοίωσης
κατάληψης νησιού. Την ώρα που στα πλαίσια του ΝΑΤΟ η αστική τάξη της χώρας μας είναι σύμμαχος με αυτή της Τουρκίας. Και από
κοινού συμφωνούν ότι το Αιγαίο αποτελεί ΝΑΤΟικό έδαφος.
Εξυπηρετούνται καλύτερα έτσι οι μπίζνες.
Να γιατί τονίζουμε ότι οι λαοί που δεν έχουν τίποτα να χωρίσουν μεταξύ τους. Δεν μπορούν και δεν πρέπει να διαλέξουν ιμπεριαλιστικό στρατόπεδο.
Να γιατί χαιρετίζουμε τη στάση των εργαζόμενων στον ΟΣΕ που αρνήθηκαν να δουλέψουν για την αποστολή φονικού οπλισμού
στις «θερμές» περιοχές.
Τους θυμίζουμε και είμαστε περήφανοι για τη στάση του λαού της Θεσσαλονίκης το 1999. Την περίοδο που οι δολοφονικές μηχανές των αμερικανών και του ΝΑΤΟ αποπειράθηκαν να περάσουν από εδώ για να επιτεθούν σε βάρος της πρώην Γιουγκοσλαβίας.
Είμαστε περήφανοι και σήμερα για το ότι στις 6/4 τα συνδικάτα κατέληξαν την μαζική τους κινητοποίηση στο λιμάνι πραγματοποιώντας μιας αξιοθαύμαστη παρέμβαση. Από αυτή
αποκαλύφτηκε ότι και η πόλη μας χρησιμοποιείται ως κεντρικό πολεμικό ορμητήριο και χωρίς μάλιστα ο λαός της να γνωρίζει τίποτα. Να γιατί επιτέθηκαν με ωμή βία σε βάρος συνδικαλιστών που εξέφρασαν τη διαμαρτυρία τους σε όλα αυτά.
Γεμίζουν τις δικαστικές αίθουσες με εκπροσώπους σωματείων. Γεμίζουν τις πλατείες των κινητοποιήσεων και τους δρόμους με δυνάμεις καταστολής. Το ίδιο κάνουν στα πανεπιστήμια και σε μια
σειρά άλλους χώρους.
Μάταια όμως. Οι εργαζόμενοι στα πετρέλαια καβάλας και στη ΛΑΡΚΟ τους στέλνουν μήνυμα. Οι αγώνες στην efood το έκαναν ξεκάθαρο.
Ένας τέτοιος αγώνας εκτυλίσσεται αυτές τις μέρες στο λιμάνι του Πειραία, εκεί που η πολυεθνική COSCO μετρά κέρδη και οι
εργαζόμενοι μετράνε νεκρούς, σακατεμένους συναδέλφους. Η COSCO έχει στο πλάι της τα κέρδη της, την κυβέρνηση, τα ΜΑΤ
και το λιμενικό, τους νόμους και τα ΜΜΕ. Αλλά δεν μπορεί να νικήσει. Γιατί οι εργαζόμενοι, το σωματείο τους έχουν μαζί τους όλη
την εργατική τάξη της χώρας, όλος ο λαός είναι στο πλάι τους! Όταν η εργατιά οργανώνεται και με αποφασιστικότητα παλεύει για τα δίκαια αιτήματα της, οι νόμοι τους, οι μηχανισμοί καταστολής και τρομοκράτησης πάνε περίπατο.
Πρέπει αυτά τα μέτωπα να πληθύνουν και να απλωθούν παντού.Να συμβάλλουν στην ανασύνταξη του οργανωμένου κινήματος. Να
εκφραστεί η οργάνωση των εργαζόμενων σε κάθε κλάδο και χώρο δουλειάς. Με μαζικές και συλλογικές διαδικασίες να πάρουμε αυτό
που λέμε την υπόθεση στα χέρια μας.Επίκεντρο μας είναι και παραμένουν οι σύγχρονες ανάγκες μας.
Κάθε τι που απασχολεί και αφορά τις ζωές μας. Δεν μπορεί να γίνει αλλιώς, ιδιαίτερα τώρα που οι εργαζόμενοι στενάζουν κάτω από το κύμα της ακρίβειας που σαρώνει το πενιχρό εισόδημα τους.
Έχουμε πείρα. Όλοι όσοι παρουσιάζονται ως σωτήρες μας δεν μπορούν και δεν θέλουν να μας απαλλάξουν από τα αδιέξοδα με τα οποία ερχόμαστε αντιμέτωποι, αφού οι ίδιοι τα δημιούργησαν.ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ. Ο καθένας παίρνει και συνεχίζει την αντιλαϊκή πολιτική από εκεί που ο προηγούμενος την άφησε.
Παρόλες τις επί μέρους διαφορές ο ένας αξιοποιεί τη νομοθεσία που έφτιαξε ο άλλος για να επιτεθεί στους εργαζόμενους. Έτσι κηρύσσουν τις 9 στις 10 απεργίες παράνομες. Έτσι καταργούν τις συλλογικές διαπραγματεύσεις.
Με επικοινωνιακά πυροτεχνήματα ο Πρωθυπουργός, χλευάζοντας σε βάρος χιλιάδων εργαζόμενων, ανακοίνωσε αύξηση στον κατώτατο μισθό λέει. Και όμως, η αύξηση που η κυβέρνηση αποφάσισε δεν φτάνει για να αγοράσεις έναν καφέ σε πλαστικό και να πας στη δουλειά σου.
Τι να περιμένει κανείς από αυτούς όμως. Όταν με ψέματα και διάφορα μαγειρέματα βαφτίζουν ως αύξηση την μείωση. Γιατί για μείωση πρόκειται όταν ο πληθωρισμός τρέχει στο 9%. Όταν ένας μισθός ισούται και μερικές φορές δεν φτάνει το λογαριασμό ρεύματος.
Οι εργάτες δεν έχουν τίποτα κοινό με την μεγαλοεργοδοσία, με τους παράγοντες των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων. Δεν έχουν κοινά προβλήματα, κοινές ανησυχίες, κοινά αδιέξοδα και πόσο μάλλον κοινά συμφέροντα.Ο σακατεμένος από τη δουλειά ξενοδοχοϋπάλληλος στην Χαλκιδική δεν έχει καμία σχέση με τους μεγαλοξενοδόχους που όλα τα τελευταία χρόνια έχουν σκάσει από κέρδη. Ακόμη και εν μέσω πανδημίας εισέπραξαν δισεκατομμύρια ευρώ σε χρηματοδοτήσεις και ελαφρύνσεις.
Οι εργαζόμενοι στην «Ελληνικός Χρυσός» δεν έχουν τίποτα κοινό με τους ιδιοκτήτες της. Σέρνονται στα δικαστήρια και απολύονται για την συνδικαλιστική τους δράση όταν η τιμή του Χρυσού μετράει το ένα ρεκόρ μετά το άλλο γιγαντώνοντας τα κέρδη της εταιρείας.
Ο τσακισμένος από τις συνθήκες δουλείας εμποροϋπάλληλος δεν έχει καμία σχέση με τον μεγαλέμπορο τύπου Σκλαβενίτη όπου μόνο το 2021 πραγματοποίησε τζίρο ύψους 3 δισεκατομμυρίων ευρώ.Οι μεν παράγουν όλο αυτόν τον πλούτο. Οι δεύτεροι είναι αυτοί που τον καρπώνονται χωρίς να συμβάλλουν πουθενά. Αυτό το τόσο σημαντικό προσπαθούν να αποκρύψουν με επιχειρήματα περί κοινωνικού εταιρισμού και εθνικής ομοψυχίας.
Σε αυτή τη λογική προσπαθούν να μας παρασύρουν όλα τα κόμματα που πίνουν νερό στο όνομα της καπιταλιστικής ανάπτυξης. Από κοντά και οι συνδικαλιστικοί κολαούζοι της μεγαλοεργοδοσίας που υποτίθεται ότι έχουν κινητοποίηση σήμερα.Βέβαια αν ανέβει κανείς τώρα προς το ΕΚΘ θα αντικρύσει μια θλιβερή μνημοσύνη δέηση σε μια συγκέντρωση που κανένα όργανο του ΕΚΘ δεν πήρα απόφαση συμμετοχής. Αυτή είναι η δημοκρατία τους. Έτσι θέλουν τα σωματεία.
Αυτό υπηρετεί η τακτική τους που συκοφαντεί και λασπολογεί όλους όσους προσπαθούν να οργανώσουν τον ταξικό αγώνα.Αυτό υπηρετεί η γραμμή που προσπαθούν να επιβάλλουν μέσα
στα σωματεία. Το ότι θα πρέπει να αποδεχτούν τον ρόλο του κοινωνικού εταίρου των επιχειρηματικών ομίλων.
Η γραμμή τους όμως ξόφλησε προ πολλού.
Ο μοναδικός πραγματικός εταίρος για τον εργάτη είναι ο συνάδελφος του. Αυτός με τον οποίο μοιράζεται τον μόχθο του μεροκάματου και τις ίδιες ανησυχίες. Το πώς θα νιώθουν ασφαλείς στη δουλειά. Το πώς θα μπορέσουν να μεγαλώσουν κα να μορφώσουν τα παιδιά τους.
Κοντά σε αυτές τις ανησυχίες βρίσκονται και οι χιλιάδες μικροί επαγγελματίες και η φτωχή αγροτιά.
Όλοι αυτοί είναι που μπορούν και πρέπει να ενώσουν δυνάμεις απέναντι στον κοινό τους αντίπαλο.
Χωρίς σταματημό συνεχίζουμε. Οργώνουμε τους χώρους δουλειάς, συσπειρώνουμε τους εργαζόμενους, κάνουμε πλατύ άνοιγμα με συνελεύσεις, συσκέψεις και κάθε μέσο. Κάνουμε πράξη αυτό που λέμε κλιμάκωση της δράσης μας.
➢Για αυξήσεις ουσιαστικές και όρους δουλειάς ανθρώπινους.
Την επαναφορά της συλλογικής διαπραγμάτευσης της ΕΓΣΣΕ. την αύξηση του κατώτερου μισθού στα 825€. Την επαναφορά κατακτήσεων όπως τις τριετίες, την αρχή ευνοϊκότερης σύμβασης, την κυριακάτικη αργία, την πληρωμή υπερωριών, του 13ου και 14ου μισθού στο δημόσιο. Τη μείωση του χρόνου εργασίας, με 7ωρο –5νθήμερο – 35ωρο και σταθερή δουλειά με δικαιώματα.
➢Για ουσιαστική ανακούφιση απο το κύμα ακρίβειας.
Κατάργηση του ΦΠΑ στα είδη πλατιάς λαϊκής κατανάλωσης του ΕΝΦΙΑ και γενναία μείωση των δημοτικών τελών για τα εργατικά και λαϊκά νοικοκυριά. Μείωση του ρεύματος και του φυσικού αερίου κατά 50% και κατάργηση των φόρων στα καύσιμα και συνολικά στην ενέργεια.
➢ κανένα εργατικό – λαϊκό σπίτι χωρίς ρεύμα, νερό, τηλέφωνο και τρόφιμαΑυτές είναι οι πλευρές που πραγματικά θα ανακουφίσουν ταρ εγατικά και λαϊκά νοικοκυριά. Όχι τα ψίχουλα που μοιράζουν όπως το επίδομα για τα καύσιμα, το γνωστό ως fuel pass που δίκαια βαφτίστηκε και ως ανέκδοτο της εβδομάδας όταν ανακοινώθηκε.
Έχουμε την πείρα, έχουμε τη δύναμη να παλέψουμε για:
➢ Καμιά συμμετοχή στον πόλεμο με οποιοδήποτε πρόσχημα και με οποιοδήποτε τρόπο, με πολεμικό υλικό, με στρατιωτικά μέσα, με εκστρατευτικό σώμα.
➢ Να μην χρησιμοποιηθεί το ελληνικό έδαφος για τα σχέδια των μακελάρηδων.
➢ Να κλείσουν τώρα όλες οι αμερικανοΝΑΤΟϊκές στρατιωτικές βάσεις στη χώρα
Αυτό είναι το πνεύμα που διαπερνά τη σημερινή ημέρα. Αυτό είναι το πνεύμα των αγώνων που μας άφησαν ως παρακαταθήκη οι ταξικοί μας πρόγονοι, οι εργάτες των προηγούμενων γενεών.
Είμαστε με την πλευρά των λαών. Για έναν κόσμο χωρίς εκμετάλλευση, φτώχεια και πολέμους!
Όπως λέει και ο ποιητής του Επιταφίου
Γιε μου στα αδέρφια σου τραβώ και σμιγω την οργή μου,
Σου πήρα τα τουφέκι σου- κοιμήσου εσυ πουλί μου
Έτσι παίρνουμε την σκυτάλη, συνεχίζουμε τον αγώνα.
Των εργατών του στο Σικάγου το 1886,
Των αγωνιστών στην Θεσσαλονικη το 1936,
Των ηρώων σφων μας στην Καισαριανη του 1944.
Η οργή και η αγανάκτηση να γίνει δύναμη οργάνωσης ενάντια στον αντίπαλο μας, το κεφάλαιο και αυτούς που του υπηρετούν.
Κρισιμο ζήτημα: Να μαζικοποιήθουν τα σωματεία, να σχεδιάσουν την κλιμάκωση της πάλης για το επόμενο διάστημα σε συνθήκες ακρίβειας και όξυνσης ανταγωνισμών.
Μόνο έτσι θα αλλάξει ο συσχετισμός, μέσα από την συμμετοχή των εργαζομένων και όχι μέσα από την αναμονή θα έχουμε χειροπιαστά αποτελεσματα. Ο αντίπαλος φαίνεται πανίσχυρος αλλά πανίσχυρη εινια η εργατική τάξη για αυτό παίρνουν μέτρα ενάντια στους αγώνες και την οργάνωση μας.
Όπλο μας οι αγώνες μας.
Όπλο μας η πείρα των εργαζομένων
Όπλο μας η αλληλεγγύη.
Εμείς παράγουμε τα πάντα.
Ζήτω η εργατική τάξη! Ζήτω η Κόκκινη Πρωτομαγιά!