Απαιτούμε υγειονομικό σύστημα που να στηρίζει τις ανάγκες του λαού

Στάση ευθύνης αποτελεί να αναδειχτούν τα τεράστια προβλήματα στη Δημόσια Υγεία

Η παγκόσμια κοινότητα βρίσκεται αντιμέτωπη με τη διαχείριση μιας οξείας υγειονομικής κρίσης με απρόβλεπτες οικονομικές και κοινωνικές προεκτάσεις.  Στη χώρα μας η δύσκολη αυτή συνθήκη βρίσκει το δημόσιο σύστημα υγείας με υποστελεχωμένα δημόσια νοσοκομεία, με ανύπαρκτη έως υποτυπώδη δημόσια Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας (ΠΦΥ), με έλλειψη εξοπλισμού και υλικών. Αυτά “κυριαρχούν” σήμερα στην αντιμετώπιση των τρεχουσών αναγκών υγείας του λαού. Σε Κέντρα Υγείας λείπουν παντελώς βασικές ειδικότητες γιατρών και άλλων υγειονομικών, σε δημόσια νοσοκομεία τα “τρέχοντα” ραντεβού για ιατρική εξέταση είναι πολύμηνα, με συνθήκες “πολέμου” στις εφημερίες, με δεκάδες κλειστά κρεβάτια ΜΕΘ. βρίσκει τις δομές υγείας και πρόνοιας αποσαθρωμένες από τη δραστική μείωση των δημοσίων δαπανών, την πρόσδεση στα επιχειρηματικά συμφέροντα με ολέθριες συνέπειες στη ζωή και την υγεία των πολιτών. Με αφορμή την έξαρση της εποχικής γρίπης και του κορωνοϊού αναδεικνύονται τραγικά οι χρόνιες ελλείψεις στην πρωτοβάθμια υγεία.

Με τα προσωρινά μέτρα της κυβέρνησης για την αντιμετώπιση της επιδημίας αυτά δε λύνονται. Διότι κυριαρχεί το στοιχείο των ελάχιστων κρατικών δαπανών, του “κόστους – οφέλους” και των ελάχιστων παροχών. Δεν αντιμετωπίζεται το ουσιαστικό ζήτημα της επαρκούς στελέχωσης και εξοπλισμού όλων των δημόσιων μονάδων υγείας. Τα χιλιάδες κενά σε γιατρούς, νοσηλευτές, βοηθητικό προσωπικό. Με αυτές τις συνθήκες του δημόσιου συστήματος υγείας, της έλλειψης προσωπικού, του μεγάλου συγχρωτισμού, της εντατικοποίησης της δουλειάς, αποτέλεσμα διαχρονικά των κρατικών περικοπών από τις κυβερνήσεις, μπαίνουν εμπόδια στην εφαρμογή και στην αποτελεσματικότητα του όποιου κρατικού σχεδιασμού. Σε αυτήν την πολιτική οφείλεται ότι η σχετικά πρόσφατη εμπειρία της επιδημίας της “νέας γρίπης” το 2009, μετά από 11 χρόνια, βρίσκει ένα δημόσιο σύστημα υγείας πίσω από τις ανάγκες και τις δυνατότητες.

Ο κλάδος των εκπαιδευτικών θέτει ως προτεραιότητά του τη δεδομένη στιγμή την προάσπιση της υγείας της σχολικής κοινότητας και όλου του λαού. Είναι αναγκαίο να δοθούν έκτακτα κονδύλια από τον κρατικό προϋπολογισμό για την πρόληψη της επιδημίας, την περίθαλψη και την ανακούφιση του πληττόμενου πληθυσμού και όχι της οικονομίας του κεφαλαίου. Πρωταρχική αξία της κοινωνικής ζωής είναι η υγεία των μαθητών, των εργαζομένων, των άνεργων, των συνταξιούχων και τα δικαιώματά τους.

 

ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ:

  • Άμεση πρόσληψη μόνιμου προσωπικού, όλων των κλάδων και ειδικοτήτων, πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης, προκειμένου να στελεχωθούν πλήρως όλα τα δημόσια Κέντρα Υγείας, νοσοκομεία, εργαστήρια και το ΕΚΑΒ. Να ανοίξουν όλες οι κλειστές κλίνες ΜΕΘ και οι ανενεργές δομές υγείας.
  • Να μονιμοποιηθεί τώρα όλο το προσωπικό που εργάζεται με ελαστικές σχέσεις εργασίας, επικουρικοί, ορισμένου χρόνου κ.λπ. χωρίς όρους και προϋποθέσεις.
  • Άμεσα να λειτουργήσουν σε 24ωρη βάση όλες οι μονάδες πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας για την αποσυμφόρηση των νοσοκομείων.
  • Να εξασφαλιστεί η προμήθεια όλων των δημόσιων μονάδων υγείας σε φάρμακα, υγειονομικό υλικό, είδη υγιεινής.
  • Τα ενδεικνυόμενα υλικά προφύλαξης (μάσκες, σαπούνια, αλκοολούχα αντισηπτικά κ.λπ.) να διατεθούν από το κράτος δωρεάν στον πληθυσμό και ιδιαίτερα σε όλους τους χώρους που υπάρχει συγχρωτισμός. Να παταχτεί η αισχροκέρδεια.
  • Να επιταχθούν τα ιδιωτικά νοσοκομεία και οι ΜΕΘ σε αυτά που πάντα περισσεύουν, για όλους τους ασθενείς που θα χρειαστεί.
  • Να σταματήσει κάθε άλλο νομοθετικό έργο της κυβέρνησης (νομοσχέδιο για την εκπαίδευση, απαγόρευση διαδηλώσεων κ.ά.) εκτός από αυτό της πρόληψης και της πλήρους αντιμετώπισης της επιδημίας.
  • Απρόσκοπτη και ισότιμη πρόσβαση όλων, ντόπιων, προσφύγων και μεταναστών, σε υγεία και εργασία, χωρίς αποκλεισμούς, για ασφαλισμένους και μη ασφαλισμένους.
  • Αύξηση των κονδυλίων για την κάλυψη των έκτακτων αναγκών στην εκπαίδευση εδώ και τώρα.
  • Μόνιμοι διορισμοί εκπαιδευτικών και όλου του βοηθητικού προσωπικού (σχολιάτρων, ψυχολόγων, καθαρισμού, φύλαξης κλπ) που είναι απαραίτητο στην λειτουργία των σχολείων μετά το τέλος της κρίσης.
  • Νόμιμες άδειες ασθένειας και αναρρωτικές σε όλους τους εκπαιδευτικούς, μόνιμους και αναπληρωτές, ισόχρονες και χωρίς εξαιρέσεις.

ΔΣ Α’ ΕΛΜΕ