Από Που Πηγάζουν Τα Δικαιώματά Μας;

31/01/2014

ΕΚΛΟΓΕΣ ΣΕΤΗΠ-Θ

Συναδέλφισσες, συνάδελφοι

Είναι ανάγκη άμεσα ό καθένας μας να αναρωτηθεί από που πηγάζουν τα δικαιώματά μας, το 8ωρο, το 5νθήερο, η σύμβαση, οι άδειες και μια σειρά άλλων δικαιωμάτων. Θα ισχύουν για πάντα, αν όχι για πόσο καιρό, τι χρειάζεται να γίνει για να διασφαλιστεί η ισχύς τους?

Όλα αυτά είναι προϊόν διεκδίκησης και συλλογικών συμβάσεων εργασίας. Οι συμβάσεις εργασίας δεν είναι προϊόν ενός «καλού ή κακού» διαλόγου. Δεν έχει να κάνει με «σκληρούς ή μαλακούς»διαπραγματευτές. Είναι προϊόν μιας οξύτατης ταξικής πάλης μεταξύ δυο τάξεων: των εργοδοτών που είναι και αυτοί οργανωμένοι στους συνδέσμους τους και της εργατικής τάξης με τα σωματεία της, τις ομοσπονδίες της.

Συμβάσεις ποτέ δεν υπογράφηκαν γιατί είχαν καλή διάθεση οι εργοδότες αλλά γιατί οι εργαζόμενοι μαζικά μέσα από τα συνδικάτα τους, με πείσμα και υπομονή, αποφασιστικότητα και πίστη στο δίκιο του αγώνα τους, δεν έκαναν πίσω, αγωνίστηκαν και διεκδίκησαν καλύτερους μισθούς, 5νθήμερο, 8ωρο. Αυτά διασφαλίζουν οι συμβάσεις και μάλιστα υποχρεωτικά για τους εργοδότες. Αυτά τα κεκτημένα παίρνουν πίσω σήμερα, οι εργοδότες, έχοντας στο πλευρό τους τις κυβερνήσεις μαζί με την ΕΕ.Τα παίρνουν όμως όχι μετά από κερδισμένες μάχες αλλά τις περισσότερες φορές ως δώρο με τις υπογραφές των συμβιβασμένων συνδικαλιστικών ηγεσιών. Ξέρουν πολύ καλά ότι σε μια ενδεχόμενη σύγκρουση απέναντι σε ενωμένους εργαζόμενους δεν έχουν καμιά τύχη. Ξαμολάνε τα τσιράκια τους με εντολή να πετύχουν την διαίρεση των εργαζομένων. Μέχρι τώρα το πετυχαίνουν. Από εμάς εξαρτάται για πόσο….

Η Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση διασφαλίζει τα κατώτατα μισθολογικά όρια για όλους τους εργαζόμενους, σε κάθε εργοστάσιο ή επιχείρηση στην Ελλάδα. Οι κλαδικές συμβάσεις από την άλλη διασφαλίζουν τα κατώτατα μισθολογικά όρια για τους εργαζόμενους στον συγκεκριμένο κλάδο, ενώ οι επιχειρησιακές συμβάσεις αφορούν τους εργαζόμενους σε μια συγκεκριμένη επιχείρηση. Για αυτό έχουν μπει στο στόχαστρο του μεγάλου κεφαλαίου: οι εργοδότες είτε αρνούνται να υπογράψουν εκ νέου συμβάσεις είτε υπογράφουν με μειώσεις. Στον κλάδο μας οι μόνες επιχειρήσεις που μια μερίδα εργαζόμενων καλύπτεται από σύμβαση επιχειρησιακή είναι στον ΟΤΕ, στη Cosmote, σε Wind, Vodafone. Δεν υπάρχει όμως ακόμα κλαδική σύμβαση με αποτέλεσμα οι νεοπροσληφθέντεςεργαζόμενοι σήμερα να προσλαμβάνονται με βασικό μισθό 586€ και 511€ αν είναι κάτω από 25 ετών και οι παλαιότεροι να εκβιάζονται να δεχτούν συνεχείς μειώσεις.

Στον Όμιλο ΟΤΕ το μεγαλύτερο μονοπώλιο στον κλάδο μας με στρατηγικό ρόλο το 2014 λήγουν οι επιχειρησιακές συμβάσεις. Τα τελευταία 2 χρόνια έχει διώξει 3.500 εργαζόμενους που καλύπτονταν από τις επιχειρησιακές συμβάσεις και τους αντικατέστησε με 800 εργαζόμενους με τα νέα μισθολόγια. Η ενέργεια αυτή έφερε αλυσιδωτές αντιδράσεις στον χώρο μας με εξαγορές – συγχωνεύσεις, απολύσεις συναδέλφων. Η ενοποίηση των δικτύων σε Wind – Vodafone προχωράει ενώ η HellasOnLine μέσα σε μια νύχτα «ξήλωσε» όλο το τηλεφωνικό της κέντρο, μεταφέροντας τους συναδέλφους σε μια 3^η εταιρία με ελαστικές σχέσεις εργασίας και μειώσεις μισθών. Στη Vodafone υπογράφηκε επιχειρησιακή σύμβαση με μειώσεις μισθών και βρίσκεται εν μέσω νέας εθελούσιας, ενώ δεκάδες είναι οι εργαζόμενοι στον κλάδο που δεν καλύπτονται από καμία σύμβαση (κλαδική ή επιχειρησιακή) και παίρνουν μισθούς των 300€, έχουν μηνιάτικες συμβάσεις (EValue, Teleperformance, Newsphoneκτλ).

Ο συμβιβασμένος συνδικαλισμός σε ΟΤΕ, COSMOTE, VODAFONE, WIND, ΗΟL (intracom) προσπαθεί να εκβιάσει τους εργαζόμενους να δεχτούν τις μειώσεις με το πρόσχημα ότι η εργοδοσία έχει το δικαίωμα να επιβάλει τα κατώτατα μισθολογικά όρια για όλους τους εργαζόμενους κάτι που ΔΕΝ ΙΣΧΥΕΙ και με βάση τους τελευταίους νόμους. Αν είχαν οι εργοδότες αυτό το δικαίωμα δεν θα τους χρειάζονταν οι εθελούσιες απολύσεις ούτε οι υπογραφές των εργοδοτικών συνδικαλιστών. Θα τα έπαιρναν όλα. Επειδή όμως δεν μπορούν και τρέμουν το να έρθουν σε ανοιχτή ρήξη με τους εργαζόμενους εν μέσω τρελής κερδοφορίας, θέλουν να φαίνεται ως αποδοχή από τους ίδιους τους εργαζόμενους.

Στον τομέα της πληροφορικής (OTS, ALTEC, E-NET) η ιδιαίτερη εξειδίκευση δεν επιτρέπει στην εργοδοσία να επιτεθεί εύκολα στο σύνολο των εργαζομένων. Επιτίθεται κυρίως μεμονωμένα απολύοντας μερικούς εργαζόμενους και τους αντικαθιστά με νέους με χρήση προγραμμάτων και χωρίς δικαιώματα.Ταυτόχρονα δεν παραιτείται ποτέ από την αξίωση για ατομικές συμβάσεις και το έχει καταφέρει εύκολα όπου οι εργαζόμενοι δεν είχαν σαν επιλογή την συσπείρωση με τις ταξικές δυνάμεις, δεν απάντησαν με όρους και συσχετισμούς που θα μπορούσαν να αποτρέψουν την επιθετικότητα της εργοδοσίας. Σε άλλες επιχειρήσεις ανάπτυξης λογισμικού (ΒΕΤΑ-ΚΑΕ, VELTIO) με δραστηριότητα στον διεθνή ανταγωνισμό έχει προβλεφθεί και κυριαρχεί εργασιακή σχέση βασισμένη σε ιδιωτικά συμφωνητικά και μπλοκάκι που δεν προβλέπει ούτε καμία διασφάλιση ενάντια σε απολύσεις ούτε κατώτατες αποδοχές.

Μπροστά σε όλη αυτή την κατάσταση τι θα κάνουμε;

Χρειάζεται τώρα χωρίς άλλη καθυστέρηση να γραφτούμε στο σωματείο μας, το ΣΕΤΗΠ. Είναι αναγκαίο όσο ποτέ ο αγώνας για διεκδίκηση υπογραφής νέας Εθνικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας που να επαναφέρει το βασικό μισθό στα 751€.

Χρειάζεται να μαζικοποιήσουμε ακόμα περισσότερο το ΣΕΤΗΠ, να δημιουργήσουμε τις προϋποθέσεις εκείνες για υπογραφή κλαδικής σύμβασης εργασίας στον χώρο των τηλεπικοινωνιών και πληροφορικής. Τα συνδικάτα δημιουργήθηκαν ώστε οι εργαζόμενοι συλλογικά και οργανωμένα να παλεύουν και να διεκδικούν καλύτερους μισθούς, ώρες και μέρες εργασίας.

Οργάνωση στο σωματείο σημαίνει ότι ο εργαζόμενος δεν είναι μόνος του απέναντι στον εργοδότη, προστατεύεται από την τρομοκρατία και την ατομική διαπραγμάτευση. Και αυτό γιατί έχουμε μεγαλύτερη δυναμική όταν είμαστε συσπειρωμένοι και οργανωμένοι στο σωματείο μας. Αυτό γνωρίζουν πολύ καλά οι εργοδότες για αυτό και με κάθε τρόπο προσπαθούν να τρομοκρατήσουν, να εκφοβίσουν τους εργαζόμενους ώστε να στέκουν μακριά από την οργανωμένη ζωή και δράση, από τον συλλογικό αγώνα, για αυτό με κάθε τρόπο κατακρεουργούν τις συλλογικές συμβάσεις.

Συνδικάτο δεν είναι μόνο η διοίκηση αλλά τα ίδια τα μέλη του, οι εργαζόμενοι που από κοινού συζητούν και οργανώνουν τον αγώνα τους κάτω από ένα συγκεκριμένο πλαίσιο πάλης που αποφασίζουν μέσα από τις γενικές τους συνελεύσεις.Όσα περισσότερα μέλη έχει ένα σωματείο που κινητοποιούνται, τόσο πιο ισχυρό είναι και με άλλους όρους μπορεί να διεκδικήσει την υπογραφή μιας συλλογικής σύμβασης. Κόντρα στην λογική του μικρότερου κακού που χρόνια τώρα καλλιεργούν στο κίνημα οι εργοδοτικές και κυβερνητικές ηγεσίες στην ΓΣΕΕ.

Τώρα να γραφτούμε στο ΣΕΤΗΠ αλλά και στα επιχειρησιακά μας σωματεία, όπου αυτά υπάρχουν, για να δώσουμε απάντηση στην βάρβαρη και αντιλαϊκή πολιτική που πλήττει τις ζωές μας.

Συσπειρωνόμαστε στις γραμμές του Πανεργατικού Αγωνιστικού Μετώπου για να ανατρέψουμε τον συσχετισμό του συμβιβασμού και την υποταγής στους εργοδότες. Να διεκδικήσουμε και να αγωνιστούμε για συλλογικές συμβάσεις εργασίας που να καλύπτουν τις σύγχρονες ανάγκες μας.

ΟΙ ΕΡΓΟΔΟΤΕΣ ΣΥΜΜΑΧΟΥΝ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΑΝΤΙΠΑΛΟΥΣ ΤΟΥΣ

ΕΜΕΙΣ ΠΟΥ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΝΑ ΔΕΝ ΝΟΕΊΤΑΙ ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΔΙΑΙΡΕΜΕΝΟΙ ΚΑΙ ΑΔΥΝΑΜΟΙ

ΔΟΚΙΜΑΣΕ ΤΗ ΔΥΝΑΜΗ ΣΟΥ, ΜΗ ΤΟΥΣ ΤΗΝ ΧΑΡΙΖΕΙΣ.