Αγωνιστική συνέχεια, ΟΛΟΙ στο συλλαλητήριο τη μέρα ψήφισης του αντιλαϊκού προϋπολογισμού.
18 Δεκέμβρη 6:30μμ στο άγαλμα Βενιζέλου.
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ—ΑΝΕΛ όχι μόνο δεν έχει σκοπό να καταργήσει έστω και έναν από τους πάνω από 1000 αντιλαϊκούς νόμους των τριών μνημονίων αλλά αντίθετα τους ενισχύει.
Και ο νέος προϋπολογισμός είναι κομμένος και ραμμένος στο να συνεχίσει την αφαίρεση δικαιωμάτων από τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα και να τα μεταφέρει στις τσέπες μιας χούφτας μεγαλοεργοδοτών.
Οι φόροι απογειώνονται κατά 1 δισ. Ευρώ, οι ειδικοί φόροι κατανάλωσης διογκώνονται, έρχεται φούσκωμα του ΕΝΦΙΑ με τις νέες αντικειμενικές αξίες, έρχεται τσεκούρι στο αφορολόγητο.
Βουλιάζουν τα κοινωνικά κονδύλια μειώνοντας τα κατά 1,3 δισ. Ευρώ. Περικόπτουν από το πρόγραμμα «σχολικά γεύματα», από την προσχολική εκπαίδευση – νηπιαγωγεία, από την επιδότηση της συμμετοχής φτωχών ασφαλισμένων για συνταγογραφούμενα φάρμακα. Μειώνεται η χρηματοδότηση των ασφαλιστικών ταμείων, μειώνεται η συνολική δαπάνη για τις συντάξεις. Τη στιγμή που μόνο το 10% περίπου των ανέργων λαμβάνει επίδομα, μειώνουν το κονδύλι για τα επιδόματα ανεργίας. Προϋπολογίζεται νέο πετσόκομμα της κρατικής χρηματοδότησης τα δημόσια νοσοκομεία.
Κυβέρνηση και ευρωπαϊκοί «θεσμοί» δρομολογούν την κατάργηση του σημερινού καθεστώτος δικαστικής προστασίας της 1ης κατοικίας.
Η συγκυβέρνηση τα πάει καλά και στα μέτρα πρόληψης. Για να προλάβει το κύμα αγανάκτησης, για να δυσκολέψει τις αγωνιστικές διαθέσεις και τις διεκδικήσεις απαγορεύει στα συνδικάτα να διαπραγματεύονται για τον κατώτατο μισθό, χτυπάει παραπέρα το δικαίωμα στην απεργία.
ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΟΜΩΣ ΚΑΙ ΟΙ ΤΥΧΕΡΟΙ ΣΕ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΥΠΟΘΕΣΗ
ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΑ ΟΙ ΙΔΙΟΙ
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ –ΑΝΕΛ δεν αφήνει ποτέ το κεφάλαιο παραπονεμένο. Στον ίδιο προϋπολογισμό προβλέπει κρατική επιδότηση στο 50% των εργοδοτικών ασφαλιστικών εισφορών, μείωση του εταιρικού φορολογικού συντελεστή στα επιχειρηματικά κέρδη, μείωση φορολογίας και επί των διανεμόμενων κερδών, αύξηση στα προγράμματα στήριξης των επιχειρηματιών και ανακύκλωσης της ανεργίας.
Οι «πρώτες 100 μέρες» του μεταμνημονιακού μνημονίου δεν αφήνουν αμφιβολία για το τι ακολουθεί.
Η πείρα των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων από την κυβερνητική εναλλαγή των προηγούμενων χρόνων και από την κοροϊδία της «πρώτη φορά αριστεράς» χρειάζεται να αξιοποιηθεί στον αγώνα για την ανάκτηση των απωλειών, στην πάλη για να ικανοποιηθούν οι σύγχρονες ανάγκες τους. Να γίνουν δύναμη απέναντι στο κεφάλαιο, στις κυβερνήσεις του, στους ιμπεριαλιστικούς «θεσμούς».
Η πολιτική που υπηρετεί το κεφάλαιο, δεν έχει να δώσει στο λαό παρά μόνο διαχείριση της φτώχειας, ψίχουλα και «επιταγές χωρίς αντίκρισμα».
Είναι στοίχημα για κυβέρνηση, Ε.Ε και ΣΕΒ και τα υπόλοιπα αστικά κόμματα, να πέσουν όσο πάει οι προσδοκίες του λαού, να μη περάσει καν η σκέψη για ανάκτηση των απωλειών που είχαν οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα τα χρόνια της κρίσης. Να περιμένουν μόνο στο τέλος κάθε χρόνου τα ψίχουλα που περισσεύουν από το φαγοπότι των ομίλων.
Οι εργατικές – λαϊκές ανάγκες, η ικανοποίησή τους, είναι υπόθεση των ίδιων των εργαζομένων και μπορούν να την πετύχουν μόνο σε σύγκρουση με το κεφάλαιο και τις κυβερνήσεις του.
Η απεργιακή μάχη στις 28 Νοέμβρη αποτέλεσε απάντηση σε κυβέρνηση, εργοδοσία και εργατοπατέρες, με την αποφασιστική συνεισφορά και μαζική παρέμβαση των δυνάμεων που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ, κόντρα στην υπονομευτική τακτική της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ. Σε αντίθεση με τις «συγκεντρώσεις – φαντάσματα» της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, ο πρωταγωνιστικός ρόλος των δυνάμεων του ΠΑΜΕ στην απεργία εκφράστηκε όχι μόνο στον όγκο των δυνάμεων που κινητοποιήθηκαν, στις μαζικές απεργιακές συγκεντρώσεις των συνδικάτων που συσπειρώνονται σε αυτό, αλλά και στο ίδιο το περιεχόμενο των διεκδικήσεων, στα αιτήματα της απεργίας που βρίσκουν πλατιά ανταπόκριση μέσα στους εργαζόμενους.Όπου ισχυροποιούνται οι δεσμοί των ταξικών δυνάμεων με τους χώρους δουλειάς είναι ικανοί να ξεπεράσουν τα εμπόδια που κάθε φορά θέτουν η εργοδοσία και η τακτική του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού. Είναι σημαντικό το γεγονός ότι στην απεργία συμμετείχαν μαζικά νέοι στην ηλικία εργαζόμενοι από μεγάλες επιχειρήσεις και κλάδους.
ΜΠΡΟΣΤΑ ΟΙ ΔΙΚΕΣ ΜΑΣ ΑΝΑΓΚΕΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΤΑ ΚΕΡΔΗ ΤΩΝ ΛΙΓΩΝ
Κάτω από αυτό το σύνθημα χωράει η συντριπτική πλειοψηφία του λαού μας. Όλοι αυτοί που έχασαν δουλειά, μισθό, σύνταξη, υγεία, παιδεία, σπίτι, για να γεμίσουν οι τσέπες μιας χούφτας εκμεταλλευτών. Όλοι αυτοί που όταν αποφασίσουν να ενωθούν θα κατακτήσουν μια ζωή σύμφωνα με τον πλούτο που μόνο αυτοί παράγουν. Πλούτος ο οποίος αυτή τη στιγμή είναι αρκετός για όλους και πολύ πολύ παραπάνω.
Διεκδικήσουμε:
- Κατάργηση του νόμου Αχτσιόγλου-Βρούτση που καταργεί τις συλλογικές διαπραγματεύσεις. Επαναφορά των ΣΣΕ και του κατώτερου μισθού στα 751€ για όλους.
- Σταθερή και μόνιμη δουλειά για όλους
- Αυξήσεις στους μισθούς, στις συντάξεις και στις κοινωνικές παροχές.
- Κατάργηση του νόμου Κατρούγκαλου και όλων των αντιασφαλιστικών νόμων.
- Δημόσια καθολική υποχρεωτική Κοινωνική Ασφάλιση. Κατώτερη σύνταξη 600 ευρώ, στο 80% του κατώτερου μισθού.
- Κανένας πλειστηριασμός πρώτης κατοικίας. Να σταματήσουν όλες οι διώξεις!
- Κατάργηση του ΕΝΦΙΑ, των χαρατσιών, της φοροληστείας.
- Απαιτούμε υποδομές εδώ και τώρα, αντισεισμικής, αντιπλημμυρικής και αντιπυρικής θωράκισης για να μην πνιγόμαστε με την πρώτη βροχή, να μην καιγόμαστε το καλοκαίρι.
- Καμιά εμπλοκή στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και πολέμους του ΝΑΤΟ και της ΕΕ. Δεν ανεχόμαστε να γίνει η χώρα μας αεροπλανοφόρο για επεμβάσεις. Δεν έχουμε να χωρίσουμε τίποτα με τους γείτονες λαούς. Έχουμε τα ίδια προβλήματα, τις ίδιες ανησυχίες, τις ίδιες ανάγκες.
Με το σύνθημα «μπροστά οι δικές μας ανάγκες και όχι τα κέρδη των λίγων», καλούμε τους εργαζόμενους σε κάθε κλάδο και χώρο δουλειάς να κλιμακώσουμε τον αγώνα μας! Δε συμβιβαζόμαστε με τα ψίχουλα, με την κοροϊδία και τα ξεροκόμματα που πετάει η κυβέρνηση από τα ματωμένα πλεονάσματα που τα βαφτίζει με θράσος «έξοδο από τα μνημόνια».
Δεν τα διπλώνουμε, δεν κάνουμε πίσω! Αναπτύσσουμε τη σύγκρουση με το κεφάλαιο με τους εκμεταλλευτές, με τους πολιτικούς υπηρέτες τους και τα συνδικαλιστικά τσιράκια τους.