Η πανδημία του κορονοϊού που εξαπλώνεται σε όλο το πλανήτη δεν είναι κάποιος «αόρατος εχθρός» όπως επέλεξαν να τον βαφτίσουν οι διάφορες κυβερνήσεις ανά τον κόσμο. Στον μεσαίωνα μια πανδημία μπορεί να θεωρούνταν «αόρατος εχθρός» επειδή η επιστημονική γνώση δεν επαρκούσε για να δώσει απαντήσεις σε αυτά τα ζητήματα. Σήμερα όμως η ρητορική που χρησιμοποιείται τόσο από μέλη της κυβέρνησης όσο και από τα ΜΜΕ μόνο τυχαία δεν είναι. Όταν τα δημόσια συστήματα υγείας έχουν υποβαθμιστεί σε σημείο πολύκατώτερο και αναντίστοιχο τόσο των αναγκών όσο και των σύγχρονων δυνατότητων, τότε είναι αναμενόμενες εκφράσεις όπως «αόρατος εχθρός» και «ατομική ευθύνη» . Τέτοιες εκφράσεις προσπαθούν στην πραγματικότητα να μετακυλήσουν τις ευθύνες στον λαό. Ας αναζητήσουμε τις ευθύνες στην κυβέρνηση που εν μέσω πανδημίας αντί να στηρίξει το δημόσιο σύστημα υγείας και τους εργαζόμενους προσπαθεί να διαμορφώσει και να καθιερώσει έναν εργασιακό μεσαίωνα που θα ήθελε πολύ να διατηρήσει και μετά το πέρας της πανδημίας.
Ήδη μετράμε δεκάδες χιλιάδες απολύσεις στον ιδιωτικό τομέα, εργοδοτική αυθαιρεσία, αλλαγή συμβάσεων εργασίας σε εκ περιτροπής εργασία και «οικειοθελείς αποχωρήσεις» προφανώς κάτω από τον εργοδοτικό εκβιασμό, όπως έχουμε αναφέρει αναλυτικά όλο αυτό το διάστημα στις συνεχείς ανακοινώσεις και δελτία τύπου του σωματείου.
Στις 11 Μαρτίου 2020 μαζί με την απαγόρευση της λειτουργίας των σχολικών μονάδων απαγορεύτηκε και η λειτουργία των επιχειρήσεων ιδιωτικής εκπαίδευσης (ΦΜΕ, ΚΞΓ, ΙΕΚ, ΚΕΒΔ Ι και ΙΙ, κ.α.) με φυσική παρουσία .
Η καραντίνα στην εκπαίδευση δεν αφορά βεβαίως στον covid19 αλλά στην ποιότητα της παρεχόμενης τηλεκπαίδευσης – γνώσης και τα εργασιακά δικαιώματα των καθηγητών/τριων. Η εξ’ αποστάσεως εκπαίδευση έχει προβληθεί ως υποκατάστατο των σχολείων και ο ηλεκτρονικός υπολογιστής ως μέγας μέντορας. Έτσι ένα χρήσιμο εργαλείο «οι νέες τεχνολογίες» μετατρέπονται σε αυτοσκοπό. Τη σκυτάλη παίρνουν τα φροντιστήρια οδηγώντας τους εργαζόμενους στην τηλεκπαίδευση και σαρώνοντας κυριολεκτικά κάθε έννοια εργασιακού δικαιώματος. Η εξ΄ αποστάσεως εκπαίδευση προβάλλεται αυτή τη στιγμή ως η μόνη «εκπαιδευτική» λύση στο πρόβλημα της πανδημίας αλλά η αλήθεια είναι ότι «ήρθε για να μείνει» επειδή ακριβώς κοστίζει λιγότερο και συμφέρει περισσότερο στην κυβέρνηση, τους εργοδότες και το αστικό κράτος. Η βλεμματική μη διαμεσολαβημένη επαφή που αποτελεί διαχρονικά πηγή ανατροφοδότησης και ψυχοσυναισθηματικής ωρίμασης του μαθητή/τριας καταργείται για να προταχθεί το κέρδος του χαμηλού κόστους εκπαίδευσης και η άλωση των εργασιακών δικαιωμάτων των καθηγητών φροντιστηρίων.. Στην ίδια καραντίνα της κρίσης-ευκαιρίας για κέρδη τίθενται τα δημοκρατικά μας δικαιώματα αφού ο καθένας είναι μόνος του- σπίτι του με το λαπτοπ του και με ατομική ευθύνη (τυχόν βλάβες τεχνικού εξοπλισμού επιβαρύνουν φυσικά τον ίδιο). Όσο για τα πνευματικά δικαιώματα των αναρτήσεων του γνωστικού υλικού αυτά χάνονται κάπου στα άδυτα του κυβερνοχώρου…Επιπλέον προκύπτουν ζητήματα που αφορούν στην έκθεση της ιδιωτικής ζωής (οικίας, οικογένειας κτλ) των εργαζομένων , μέσω των καμερών που απαιτούνται, για τη διεξαγωγή των μαθημάτων.
Στα φροντιστήρια πιο συγκεκριμένα σύμφωνα με καταγγελίες συναδέλφων τον τελευταίο μήνα έχουμε:
- Φροντιστήρια που δεν μπορούσαν να παρέχουν ηλεκτρονικές υπηρεσίες προέβησαν σε απολύσεις ή ανάγκασαν εργαζόμενους να παραιτηθούν από την πρώτη μέρα της απαγόρευσης λειτουργίας τους, χωρίς εξασφάλιση επαναπρόσληψης, με τους εργαζόμενους να χάνουν ένσημα και με αμφίβολο το αν θα πληρούν τις προϋποθέσεις για την απόκτηση ταμείου ανεργίας το καλοκαίρι ή την επόμενη χρονιά.
- Στις περισσότερες επιχειρήσεις ζητήθηκε από τους εργαζόμενους να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους, από την πρώτη κιόλας μέρα στους μαθητές, είτε στα πλαίσια της ασύγχρονης εκπαίδευσης( μέσω αποστολής ηλεκτρονικού υλικού) είτε στα πλαίσια της σύγχρονης εκπαίδευσης ( μέσω τηλεμαθημάτων) ενώ ακόμη πιο συχνά ζητήθηκε συνδυασμός των παραπάνω υπηρεσιών. Στην πρώτη περίπτωση η εργασία δεν καταγράφηκε πουθενά μισθολογικά, ενώ στη δεύτερη περίπτωση οι εργαζόμενοι συχνά αναγκάστηκαν να προμηθευτούν κατάλληλο εξοπλισμό, με δικά τους έξοδα και να αφιερώσουν πάρα πολλές ώρες τόσο για την οργάνωση όσο και για την απόκτηση των απαραίτητων γνώσεων για τη διεξαγωγή των τηλεμαθημάτων. Από την εμπειρία που έχει αποκτηθεί όλο αυτό το διάστημα είναι πλέον κοινός τόπος ότι η επιτυχής διεξαγωγή ενός τηλεμαθήματος απαιτεί κυριολεκτικά διπλάσια προετοιμασία και πολύ μεγαλύτερη προσπάθεια κατά την διάρκεια της παράδοσης σε σχέση με την δια ζώσης διδασκαλία.
- Σε συγκεκριμένες αλυσίδες φροντιστηρίων, αλλά και σε μια σειρά από μεμονωμένες επιχειρήσεις, οι εργαζόμενοι έχουν δηλωθεί σε αναστολή ενώ τους υποχρεώνουν να εργάζονται κανονικά μέσω τηλεργασίας, ώστε να πληρωθούν, μέσω του επιδόματος, από το κράτος για τις ώρες τηλεργασίας, ενώ είναι λίγες οι περιπτώσεις που θα δίνονται και κάποια χρήματα ‘’μαύρα’’ από τους εργοδότες για να καλύψουν ένα μέρος της εργασίας αυτής. Ακόμη και σε περιπτώσεις οπού πληρώθηκαν ολόκληρα τα ποσά ως όφειλαν, το δώρο Πάσχα και οι αμοιβές από έξτρα μαθήματα επίλυσης αποριών έκαναν φτερά. Το επίδομα των 800 ευρώ παρουσιάστηκε ως παροχή χάρης από τους εργοδότες , ξεχνώντας τα κλεμμένα ένσημα τόσων χρόνων, τις αδήλωτες ώρες εργασίας, την πρωτοφανή εργοδοτική φοροδιαφυγή που έχει γίνει σύστημα στον κλάδο εδώ και πολλά χρόνια. Ένα επίδομα (μηνιαίως 533 ευρώ)που δικαιούται ο πληττόμενος από τη συγκυρία εργαζόμενος, τελικά το απορροφά ο εργοδότης είτε άμεσα είτε έμμεσα, μαζί με όλες τις διευκολύνσεις που του παρέχει το κράτος για την επιχείρησή του.Ο ορισμός, δηλαδή, της έκφρασης, κάνω με ξένα κόλλυβα κηδεία!
Επιπροσθέτως, η συντριπτική πλειοψηφία των συναδέλφων, δεν έχει δει ακόμη έστω και αυτό το ποσό στον λογαριασμό της, πράγμα που πρακτικά σημαίνει πως αναγκάστηκε μέσα σε συνθήκες πανδημίας, να περάσει το διάστημα του Πάσχα κυριολεκτικά με το τίποτα.
Μόλις πριν λίγες μέρες (21 Απριλίου) και κάτω από την πίεση των ταξικών σωματείων συμπεριλήφθηκαν στο δικαίωμα είσπραξης των 800 ευρώ και εργαζόμενοι οι οποίοι απασχολούνταν σε περισσότερους εργοδότες χωρίς να χρειάζεται να έχουν τεθεί σε αναστολή από όλους. Πρόκειται βέβαια για μια τραγικά αργοπορημένη απόφαση ,την στιγμή που χιλιάδες εργαζόμενοι είχαν ήδη υποκύψει στους εκβιασμούς των εργοδοτών. Η ημερομηνία ανακοίνωσης της εν λόγω ΚΥΑ είναι ακόμα πιο τραγική καθώς δημοσιεύθηκε μία μέρα μετά την λήξη της προθεσμίας υποβολής των αιτήσεων των εργοδοτών!!
Μια πιθανή λήψη αντίστοιχων περιοριστικών μέτρων από την κυβέρνηση ξανά το φθινόπωρο λόγω φόβου για την εξάπλωση του κορονοϊού ή απλά η προσαρμογή- συμπερίληψη των τηλεμαθημάτων στα προγράμματα σπουδών των φροντιστηρίων ως πιο οικονομική για τους γονείς λύση, μπορεί να μας οδηγήσει να εργαζόμαστε σε παρόμοιο καθεστώς και την επόμενη χρονιά. Είναι σημαντικό λοιπόν να είμαστε προετοιμασμένοι και να ζητήσουμε:
- Καμία βλαπτική μεταβολή στους όρους της σύμβασης των εργαζομένων( πλήθος ωρών- αμοιβή-ασφάλεια). Καμία περαιτέρω μείωση στα ωρομίσθια από τη νέα σχολική χρονιά!
- Να οριστεί επίδομα τηλεκπαίδευσης για τους εργαζόμενους, ανεξάρτητα από την αμοιβή τους.
- Να ξεκαθαρίσουν οι όροι της ασφάλισης των εργαζομένων που εργάζονται σε καθεστώς τηλεργασίας.
- Να εξασφαλιστεί για όλους τους εργαζόμενους το επίδομα ανεργίας για τους μήνες του καλοκαιριού.
- Επαναπρόσληψη όλων των εργαζομένων τον Σεπτέμβρη. Η πίεση που δεχόμαστε είναι μεγάλη και δεν εξασφαλίζεται καν η θέση εργασίας μας την επόμενη χρονιά.
- Να πάψουν οι φροντιστηριάρχες να κερδοσκοπούν εις βάρος των εργαζομένων. Να θυμόμαστε ότι έχουν ζητήσει μέσω της ΟΕΦΕ να μειώσουν το ωρομίσθιο των καθηγητών στα φροντιστήρια στα 3,5/ώρα.
Συμπεριφορές, που κινούνται στα όρια του σεβασμού της ανθρώπινης και επαγγελματικής αξιοπρέπειας, δεν θα γίνουν ανεκτές και θα σταθούμε απέναντι τους, και στο πλάι των συναδέλφων μας, ως Σωματείο, με κάθε δυνατό τρόπο και δράση. Τονίζουμε ότι οι εκβιασμοί δε θα περάσουν, η τρομοκρατία που ασκείται στους συναδέλφους πρέπει να λήξει και να μπει φρένο στην εργοδοτική ασυδοσία.
Οι μέρες που πέρασαν, και περνούν, έφεραν με νέα ορμή στο προσκήνιο, όλους αυτούς που παράγουν τον πλούτο, ενώ καλούνται να σφίξουν τα δόντια, χάρην της κερδοφορίας των ελάχιστων και να διατηρήσουν, με το νέας εσοδείας φρούτο, αυτό της ατομικής ευθύνης, ό,τι μπορεί να ονομάζεται κοινωνικός ιστός. Κάνουμε σαφές, προς κάθε κατεύθυνση, πως δεν θα ανεχτούμε την σιγή νεκροταφείου και θα υπερασπιστούμε άφοβα και με γνώση τους κατεξοχήν πληττόμενους: τους εργαζόμενους, τους συναδέλφους μας!
Καλούμε όλους τους συναδέλφους να καταγγείλουν τέτοια περιστατικά, να ενημερώσουν το σωματείο τους!
Να πάψουν να φοβούνται γιατί είμαστε δίπλα τους και να σπάσουν τη σιωπή!
Όλοι μαζί θα τα καταφέρουμε!
Μένουμε δυνατοί- Μένουμε αλληλέγγυοι- Συσπειρωνόμαστε στο σωματείο μας!
Συμμετέχουμε στην Πανελλαδική μέρα δράσης την Τρίτη 28-4-2020, με συμβολική κινητοποίηση και επίδοση ψηφίσματος.