Οι παλινωδίες και οι αντιφάσεις στη διαχείριση της πανδημίας από την κυβέρνηση της ΝΔ, έχουν οδηγήσει έναν κόσμο να βάζει ερωτήματα γύρω από τα εμβόλια, τα οποία σκόπιμα αφήνονται να αιωρούνται. Μια με το καρότο (βλ. 150 ευρώ voucher για τους εμβολιασμένους 18-24 ετών) και μια με το μαστίγιο (βλ. “υποχρεωτικότητα” για τους ανεμβολίαστους υγειονομικούς) προσπαθούν να “τρέξουν” τους εμβολιασμούς. Δεν πρωτοτυπούν βέβαια, αφού σε παγκόσμιο επίπεδο παρατηρούνται ανάλογα μέτρα από “νεοφιλελεύθερες”, “συντηρητικές”, αλλά και “αριστερές” ή “προοδευτικές” κυβερνήσεις, ώστε να καλύψουν τη γύμνια των εμπορευματοποιημένων συστημάτων υγείας των χωρών τους, που απέτυχαν παταγωδώς στη διαχείριση της πανδημίας.
Έτσι και η “υποχρεωτικότητα” του εμβολιασμού δε μπορεί να ιδωθεί ξέχωρα, αλλά ως ένας σταθμός στην παραπέρα ιδιωτικοποίηση και εμπορευματοποίηση των δημόσιων συστημάτων υγείας. Ακόμα κι αν η κυβέρνηση αναγκαστεί να πάρει πίσω την υποχρεωτικότητα και τις 3μηνες συμβάσεις, σε καμιά περίπτωση δε σημαίνει ότι εξάντλησε το οπλοστάσιό της.
Για το χατίρι της μείωσης του κόστους επιστημονικά δεδομένα μεταφράζονται -για άλλη μια φορά- ανάποδα, όταν π.χ. οι εμβολιασμένοι κολλούν αλλά δεν μπαίνουν σε καραντίνα, αν και αποδεδειγμένα μπορούν να διασπείρουν τον ιό. Άρα κανένα κόστος για μέτρα προστασίας στους χώρους δουλειάς και έξοδα από απουσία του προσωπικού.
Για το χατίρι της μείωσης του κόστους οι διοικήσεις των νοσοκομείων προετοιμάζονται πυρετωδώς, ώστε ν’ αποδείξουν ότι μπορούν να λειτουργήσουν με λιγότερο προσωπικό! Ο κουτσουρεμένος
-κατά 780 εκ. ευρώ για το 2021- προϋπολογισμός για την υγεία, δε φαίνεται να επιτρέπει υπερβάσεις.
Για το χατίρι της μείωσης του κόστους οι “έκτακτες” προσλήψεις με τρίμηνες συμβάσεις για την αναπλήρωση των ανεμβολίαστων που θα βγουν σε αναστολή, που δεν είναι τίποτα άλλο παρά ένα ακόμα μέτρο για παραπέρα ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων στα νοσοκομεία-επιχειρήσεις, ώστε να αποκτήσουν την ικανότητα να αυξομειώνουν το προσωπικό τους ανάλογα με το “βαθμό απασχόλησης”. Μέτρο που πάει νύχι-κρέας με τη διευθέτηση του εργάσιμου χρόνου (βλ. 60ωρο στους γιατρούς από το ΣΥΡΙΖΑ το 2018, απλήρωτη υπερεργασία στο 10ωρο το 2021 από τη ΝΔ).
Μικρότερο αλλά και περιστασιακό μεροκάματο, λιγότερες δωρεάν παροχές υγείας, λιγότερες δομές δημόσιας υγείας για τους εργαζόμενους και τα φτωχά λαϊκά στρώματα απ’ τη μια μεριά.
Μικρότερο μισθολογικό κόστος για τους εργοδότες που θα προκύψει από την ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων, των απλήρωτων υπερωριών κλπ., αλλά και μικρότερο “μη μισθολογικό” κόστος μέσω της μείωσης των εργοδοτικών ασφαλιστικών εισφορών.
Και σα να μη φτάνουν όλα αυτά, να και τα περισσεύματα από τη μείωση της κρατικής χρηματοδότησης στην υγεία για απευθείας επιδότηση του μισθολογικού (επιδοτούμενο από το κράτος προσωπικό), ή “μη μισθολογικού” (επιδοτούμενων από το κράτος ασφαλιστικών εισφορών) κόστους για τους επιχειρηματικούς ομίλους.
Για να κάνει παιχνίδι όμως η κυβέρνηση χρειάζεται και αντίπαλο “στα μέτρα της”.
Δεν είναι καθόλου τυχαία η υπερπροβολή διάφορων “αντιεμβολιαστών”, ή όπως πριν ένα χρόνο κάποιων “αρνητών” του κορωνοιού και της μάσκας από τα ΜΜΕ και τα ΜΚΔ. Που “ζωντανεύουν” όταν η πανδημία είναι σε ύφεση, ενώ εξαφανίζονται όταν η πανδημία “θερίζει”. Βρίσκονται σε συνεχή αναπαραγωγή “πληροφοριών” και “επιχειρημάτων”, που αργότερα ή γρηγορότερα διαψεύδονται από την επιστημονική κοινότητα.
“Αστέρες” των ΜΚΔ να διαδίδουν σκοταδιστικές αντιλήψεις με επιστημονικοφάνεια, με το παζλ να συμπληρώνεται από διάφορους ρασοφόρους, παραθρησκευτικές και εθνικιστικές-φασιστικές οργανώσεις να προπαγανδίζουν ότι τα εμβόλια ήρθαν να αλλοιώσουν την εθνική και θρησκευτική μας ταυτότητα!
Που αξιοποιούν κυβερνητικές παλινωδίες και υπαρκτά προβλήματα για να “κατακρίνουν” επιμέρους χειρισμούς, σε καμιά περίπτωση όμως τη στρατηγική της για την εμπορευματοποιημένη υγεία.
Έχει αποδειχθεί ότι κανένα μέτρο από μόνο του δε μπορεί να αντιμετωπίσει την πανδημία, αλλά απαιτείται ο συνδυασμός όλων. Δίπλα στον εμβολιασμό χρειάζονται φάρμακα, μέτρα αποσυμφόρησης των εργασιακών χώρων και των μέσων μαζικής μεταφοράς, αποτελεσματική και σε βάθος ιχνηλάτηση, έλεγχοι στις πύλες εισόδου του τουρισμού, ενίσχυση της σχεδόν ανύπαρκτης Πρωτοβάθμιας Υγείας, αλλά και της Δημόσιου Συστήματος Υγείας γενικότερα, με 100% χρηματοδότηση από το κράτος και κατάργηση κάθε επιχειρηματικής δραστηριότητας.
ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ ΥΓΕΙΟΝΟΜΙΚΩΝ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ