ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ 2013

Τιμάμε την εξέγερση του Πολυτεχνείου,

έχοντας μπροστά μας τις αποδείξεις ότι ο αγώνας για «ΨΩΜΙ – ΠΑΙΔΕΙΑ – ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ» συνεχίζεται.

Στο σπίτι, στο σχολείο, στη γειτονιά … τα πράγματα δεν πάνε καλά.
Η ανεργία ολοένα και αυξάνεται. Όσοι έχουν δουλειά παίρνουν (αν τα παίρνουν) ψίχουλα. Τα χαράτσια πάνε σύννεφο. Τα σχολεία χωρίς πετρέλαιο, χωρίς καθηγητές, χωρίς φράγκο στα ταμεία τους. Η πείνα θερίζει. Το ψωμί είναι ανάγκη επιβίωσης πια. Για παιδεία ούτε λόγος. Πραγματική ελευθερία για εμάς σήμερα δεν υπάρχει. Η φτώχεια, η εξαθλίωση, η τρομοκρατία όταν αντιστεκόμαστε, δε μας επιτρέπουν να ζούμε σαν άνθρωποι, αλλά σαν σύγχρονοι δούλοι!

Κι αυτές τις ώρες που κάνει κανείς τέτοιες σκέψεις, έρχεται ένα τεράστιο ερώτημα, που επιστρέφει κάθε φορά που τιμάμε κάτι “«ηρωικό”:

Τι ήταν αυτοί που έκαναν το Πολυτεχνείο;

Αυτοί που … “έκαναν” το Πολυτεχνείο ήταν άνθρωποι του λαού, απλοί εργαζόμενοι και νεολαία . Ούτε γεννήθηκαν ήρωες, ούτε είχαν αποφασίσει να πεθάνουν. Απλά δεν άντεχαν άλλο την αδικία και την καταπίεση. Ήταν άνθρωποι που σκέφτηκαν ότι αποκλείεται ο κόσμος να φτιάχτηκε για να έχουν μερικοί ό,τι γουστάρουν κι οι πολλοί να πεινάνε, να μη σπουδάζουν, να φυλακίζονται όταν αντιδράσουν κι αγωνιστούν για μια καλύτερη ζωή. Άνθρωποι που ονειρεύτηκαν έναν άλλο κόσμο ισότητας και δικαιοσύνης.
Αυτοί που …”έκαναν” το πολυτεχνείο δεν ήξεραν ίσως το μέγεθος της δύναμής τους. Ίσως κιόλας να νόμιζαν ότι “νικήθηκαν” την ώρα που τους σκότωναν οι χουντικοί. Αλλά με την πράξη τους απέδειξαν ότι νικητής στην ιστορία είναι αυτός που έχει δίκιο, κι όχι αυτός που κερδίζει μια μάχη με άδικα όπλα. Απέδειξαν ότι ο λαός που αγωνίζεται είναι πανίσχυρος και μπορεί να γονατίσει κάθε εξουσία, ακόμα κι αν διαθέτει όπλα και τανκς κι αεροπλάνα. Αρκεί ο λαός να αποφασίσει να παλέψει. Και τότε τα μπορεί όλα.
Αυτοί που … “έκαναν” το Πολυτεχνείο ξέσκισαν σε μια βραδιά τόμους ολόκληρους βιβλίων κι αναλύσεων που ισχυρίζονταν ότι “δε γίνεται τίποτα”. Πέταξαν στον κάλαθο των αχρήστων χιλιάδες σελίδες εφημερίδων της εποχής που έλεγαν ότι οι φοιτητές του Πολυτεχνείου ήταν “αλήτες”, “επικίνδυνοι κομμουνιστές”, ότι “κάνουν ζημιές” και “δεν καταλαβαίνουν την αναγκαιότητα της πατρίδας”.
Αυτοί που… “έκαναν” το Πολυτεχνείο δε σκέφτηκαν αν οι πράξεις τους είναι… “νόμιμες”. Σκέφτηκαν ότι έχουν δίκιο κι είναι ανάγκη να πέσει η Χούντα. Και το έκαναν. Όπως έδρασε “παράνομα” ο λαός το 1821, στην αντίσταση εναντίον των Γερμανών το 1940-1944, στην αντίσταση εναντίον των Άγγλων, κ.λπ. Όπως κάνουν πάντα οι λαοί που αγωνίζονται ενάντια στους δυνάστες τους: ξεπερνούν και καταργούν το νόμο του δυνάστη τους και φτιάχνουν άλλο νόμο δικό τους, δίκαιο κι ανθρώπινο.

---

Οι φοιτητές του Πολυτεχνείου έδειξαν ότι ο αγώνας που φέρνει αποτέλεσμα μπορεί να είναι μόνο ο οργανωμένος και προετοιμασμένος αγώνας. Αυτοί που κλείστηκαν στο Πολυτεχνείο δεν ξεσηκώθηκαν “μέσα σ’ ένα βράδυ” κι έφτιαξαν όλη την κατάληψη “αυθόρμητα”. Αγωνίζονταν απ’ την αρχή συνειδητά κι οργανωμένα. Δε φορούσαν κουκούλες, γιατί ήταν περήφανοι και χαρούμενοι μ’ αυτό που έκαναν. Κουκούλες φοράνε αυτοί που θέλουν να κρυφτούν γενικά και όχι μόνο να κρύψουν το πρόσωπό τους.
Προχώρησαν παρά και ενάντια στις φωνές κάποιων “ρεαλιστών” που τους έλεγαν “μην τραβάτε στα άκρα”, “να τα βρούμε με το καθεστώς”, “να κάνουμε κι εμείς ένα βήμα κατανόησης” κι επιχειρούσαν να συμβάλουν στην προσπάθεια της Χούντας να δείξει “δημοκρατικό πρόσωπο”».

Ορισμένοι λένε: «Τι τα θες, οι αγώνες δεν έφεραν αποτέλεσμα, η γενιά του πολυτεχνείου μας πούλησε, όλοι τελικά ίδιοι είναι».

Μην τους πιστεύεις. Δεν είναι όλοι ίδιοι. Δεν πήγαν όλοι με την αστική εξουσία για να βολευτούν. Πάρε παράδειγμα τους αντιστασιακούς που συμμετέχουν στο Σύνδεσμο Φυλακισθέντων-Εξορισθέντων Αντιστασιακών 1967-1974 (ΣΦΕΑ). Ποτέ δεν εξαγόρασαν τον αγώνα με το βόλεμα! Παραμένουν σεμνοί αγωνιστές του λαού μας.

Μην ξεγελιέσαι. Το σύστημα βρίσκει αυτόν που δεν άντεξε στις δυσκολίες του αγώνα και τον κάνουν «παράδειγμα», για να απογοητεύσει το λαό, να τον κάνει να σκύψει το κεφάλι. Και όμως  σήμερα, είναι χιλιάδες οι εργαζόμενοι, που σηκώνουν κεφάλι στην εργοδοσία, παρά την τρομοκρατία της απόλυσης και κάνουν απεργία. Τέτοια παλικάρια είχε και θα έχει πάντα ο λαός μας και η νεολαία.

 

Αποτελεί χρέος να απομονωθεί από το λαό η ναζιστική Χρυσή Αυγή, να αποκαλυφθεί η βρώμικη λάσπη που εκτοξεύει και τα τερατώδη ψέματά της υπέρ των άθλιων πρωταγωνιστών της χούντας. Να αποκαλυφθεί ότι ο αντικομμουνισμός ήταν η επίσημη ιδεολογία της στρατιωτικής δικτατορίας, αλλά και του κράτους και των αστικών κομμάτων που έστρωσαν το δρόμο για την επιβολή της.

 

Δε θα περάσει ο φασισμός ούτε τώρα. Όπως δεν πέρασε τότε που έσπασε τα μούτρα του πάνω στο ΕΑΜ, στον ΕΛΑΣ και την ΕΠΟΝ. Όπως δεν πέρασε τότε που ναυάγησε πάνω στον τεράστιο βράχο του ηρωϊκού Πολυτεχνείου. Θα τσακιστεί απ΄ το οργανωμένο κίνημα των εργαζομένων και της νεολαίας.

Συνεχίζουμε τον αγώνα για καλύτερη ζωή. Για ένα μέλλον όπως το ονειρευόμαστε κι όπως το δικαιούμαστε.

Τιμάμε το Πολυτεχνείο και τους ήρωες που έπεσαν εκεί.

Συνεχίζουμε τον αγώνα τους για Ψωμί – παιδεία – Ελευθερία.

Οι λαοί μπορούν να φέρουν τα πάνω – κάτω

 

Συμμετέχουμε μαζικά στην αντιιμπεριαλιστική πορεία

για την επέτειο της εξέγερσης του Πολυτεχνείου

την Κυριακή 17 Νοέμβρη που θα ξεκινήσει στις 5.00 μ.μ. από το Πολυτεχνείο του ΑΠΘ.