Γενική Απεργία 23 Φλεβάρη 2011

Συναδέλφισες, Συνάδελφοι,

Η επίθεση που δεχόμαστε παίρνει καθημερινά νέες διαστάσεις και μορφές. Από την ακρίβεια και τις αυξήσεις σε ΦΠΑ, πετρέλαιο, διόδια, εισιτήρια κτλ, μέχρι την κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων και το ξεπούλημα των πλουτοπαραγωγικών πηγών της χώρας μαζί με την εκχώρηση κυριαρχικών δικαιωμάτων σε ΝΑΤΟ και Τουρκία.

Η επίθεση που εξαπολύουν οι καπιταλιστές δεν θα ήταν τέτοια αν δεν είχαν εξασφαλίσει την ιδεολογική υποταγή μεγάλων τμημάτων των εργαζομένων. Τα ιδεολογήματα περί πατριωτικού καθήκοντος για να ξεπεραστεί η κρίση, να ξεπεραστεί το χρέος, για χώρα υπό κατοχή, ότι όλοι μαζί τα φάγαμε κτλ είναι εκφράσεις της λογικής που θεωρεί συνυπεύθυνους για την κρίση εργαζόμενους και πολυεθνικές. Σύμμαχος Κυβέρνησης -Τρόικας- ΣΕΒ η ηγεσία της ΓΣΕΕ και ο υπονομευτικός της ρόλος απέναντι στις αγωνιστικές διαθέσεις των εργαζομένων. Χαρακτηριστική η στάση της καθώς μετά από πολλές ημέρες άρνησης και αναβλητικότητας αποφάσισε απεργία για τις 23 Φλεβάρη, ποδοπατώντας αποφάσεις εκατοντάδων συνδικαλιστικών οργανώσεων του ιδιωτικού και δημόσιου τομέα συμπεριλαμβανομένου και του ΣΕΤΗΠ για απεργία στις 10/2 που είχε στόχο να μην χαθεί χρόνος στην αδυσώπητη επίθεση που εξαπολύουν εργοδότες και κυβέρνηση.

Στον κλάδο η επίθεση οξύνεται με τις απολύσεις που παίρνουν μορφή χιονοστιβάδας αλλά και την με την προσπάθεια των μεγαλύτερων μονοπωλίων του κλάδου (ΟΤΕ, ΙΝΤΡΑΚΟΜ: μείωση μισθών 7% και 100 απολύσεις για αρχή) για επιβολή επιχειρησιακής σύμβασης-καρμανιόλα για τους εργαζόμενους. Σχέδιο που αν υλοποιηθεί, θα προκαλέσει αλυσιδωτές αντιδράσεις ενάντια στο σύνολο των εργαζομένων του κλάδου. Στη προσπάθεια της η εργοδοσία έχει βρει πολύτιμο σύμμαχο τις συνδικαλιστικές δυνάμεις αυτές που ακόμη και σήμερα κωλυσιεργούν και βάζουν εμπόδια στην ανάπτυξη μαζικών, ενωτικών, ταξικών αγώνων. Η κυβερνητική πλειοψηφία της ΟΜΕ-ΟΤΕ σε ανακοίνωσή της δεν ντρέπεται και διαφημίζει την ικανότητα της να υλοποιεί τα θέλω του ΟΤΕ ώστε να απολύονται χιλιάδες χωρίς να ανοίγει ρουθούνι. Κοινό σημείο των δυνάμεων του συμβιβασμού στο εργατικό κίνημα είναι ότι και πριν, αλλά και τώρα καλλιεργούν στάση αναμονής στους εργαζόμενους. Δεν παίρνουν καμιά πρωτοβουλία οργάνωσης της πάλης, ενώ ακόμη και όταν κινητοποιηθούν, κάτω από την πίεση του κόσμου, το κάνουν για την τιμή των όπλων, δεν δίνουν καμιά προοπτική, οδηγώντας στην απογοήτευση και την ηττοπάθεια.

Είναι ολοφάνερο ότι μέσα στους χώρους δουλειάς, αλλά και σε όλα τα επίπεδα από την ΓΣΕΕ μέχρι την ΟΜΕ-ΟΤΕ και τα επιχειρησιακά σωματεία συγκρούονται καθημερινά δύο λογικές. Η γραμμή του συμβιβασμού και της υποταγής στις διαθέσεις τις εργοδοσίας από την μια και η γραμμή της ενότητας των εργαζόμενων με ένα ολοκληρωμένο διεκδικητικό πλαίσιο αντικειμενικά διαμορφωμένο με βάση τις ανάγκες μας από την άλλη.

Το κίνημα που έχουμε ανάγκη δεν μπορεί να υποτάσσεται στον σημερινό αρνητικό συσχετισμό δυνάμεων, αλλά έχει καθήκον να τον ανατρέψει. Δεν μπορεί να κλίνεται στους 4 τοίχους μιας επιχείρησης. Πρέπει να έχει πυρήνες σε κάθε χώρο δουλειάς, σε κάθε κτίριο, σε κάθε όροφο, σε κάθε κατάστημα, με προσανατολισμό στην ένωση της εργατικής τάξης συνολικά, ως τάξη που παράγει τον πλούτο, απέναντι στην τάξη που μας τον κλέβει. Παράλληλα  πρέπει να επιδιώκει τη συμμαχία με τα λαϊκά στρώματα, τους μικρομεσαίους αγρότες, τους ΕΒΕ, την αγωνιζόμενη νεολαία και το προοδευτικό γυναικείο κίνημα, που επίσης πλήττονται από την σημερινή πολιτική και έχουν κοινό συμφέρον από την ανατροπή της. Σε αυτή τη κατεύθυνση το ΣΕΤΗΠ παλεύει σήμερα για να απαγορευτούν οι απολύσεις, για πραγματικές αυξήσεις στους μισθούς και άμεσα μέτρα προστασίας των ανέργων.

Σε κάθε περίπτωση εμείς δηλώνουμε ότι υπερασπιζόμαστε όλους τους εργαζόμενους ανεξαρτήτου πολιτικής τοποθέτησης, μορφωτικού επιπέδου, θρησκείας, εθνικότητας και ειδικότητας απέναντι στην εργοδοσία και στην επίθεση που δεχόμαστε οι εργαζόμενοι. Αυτή την ενότητα έχει ανάγκη η εργατική τάξη σήμερα και όχι τις ψευτο –ακηδεμόνευτες απολίτικες πρακτικές που διαχωρίζουν τους εργαζόμενους και ρίχνουν νερό στο μύλο της εργοδοσίας.

Η εργοδοσία της INTRACOM με την ενέργεια της αυτή λειτουργεί σαν πιλότος συνολικότερα για την πολιτική μισθών στον κλάδο μας. Θα βρει σύντομα μιμητές και στους υπόλοιπους εργοδότες ώστε συνολικότερα και σε επίπεδο κλάδου να πέσουν οι μισθοί των εργαζομένων. Η εργοδοσία της INTRACOM παρέα με τους υπόλοιπους βιομηχάνους δεν είναι τυχαίο ότι προχωρά σε αυτή την πολιτική μείωσης των μισθών σήμερα. Έχει προηγηθεί το μνημόνιο που γενικεύει την επίθεση ενάντια στα δικαιώματα της εργατικής τάξης της χώρας, έχει προηγηθεί ο πρόσφατος νόμος για τις επιχειρησιακές συμβάσεις που δίνει το πράσινο φως στους εργοδότες να εξαπολύσουν συντονισμένα την επίθεσή τους ενάντια στους εργαζόμενους. Αυτή άλλωστε είναι η πεμπτουσία της επίθεσης που έχει εξαπολύσει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ με τη στήριξη των  ΕΕ-ΔΝΤ-ΣΕΒ-ΝΔ-ΛΑΟΣ. Η ολόπλευρη μεγιστοποίηση της εκμετάλλευσης των εργαζομένων (μισθοί, δικαιώματα, φόροι, αυξήσεις τιμολογίων κλπ) ώστε το κεφάλαιο να βγει –προσωρινά- από την κρίση του, αλώβητο και πιο ενισχυμένο.

Ανάγκη για τους εργαζόμενους είναι να απαντήσουν στην ένταση της αντιλαϊκής επίθεσης, οργανώνοντας παντού την πάλη τους

Απέναντι στον πόλεμο που μας έχουν κηρύξει Καπιταλιστές-Κυβέρνηση-Τρόικα απαντάμε με Ταξική Αλληλεγγύη, Οργάνωση, και Λαϊκή Αντεπίθεση

ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ ΤΕΤΑΡΤΗ 23 ΦΛΕΒΑΡΗ 2011


ΑΠΕΡΓΙΑΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΤΟΥ ΠΑΜΕ


ΣΤΟ ΑΓ.ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ 10:30 π.μ

ΟΡΓΑΝΩΣΟΥ ΣΤΟ ΣΕΤΗΠ-ΔΥΝΑΜΩΣΕ ΤΟ ΠΑΜΕ